(యం. దేవదాసు అయ్యగారి ఉపదేశములు)

7వ పాఠము(దైవ జ్ఞప్తి)


1కొరింథి. 1:21. “నన్ను జ్ఞాపకము చేసికొనుటకై దీనిచేయుడి”.


ప్రార్ధన:- ఓ ప్రభువా! నీవు రొట్టెను ద్రాక్షారసమును ఇచ్చినట్లు మాకు నీ వర్తమానము దయచేయుమని వేడుకొనుచున్నాము ఆమేన్.


జ్ఞాపకము చేసికొనుట:

ఉదా:- ఒకరు విందుకు పిలిచినారు. పిలిచిన ఆయన వారితోనే కూర్చుని భోజనము చేసినారు అందువలన రెండు సంతోషములు; విందువలన సంతోషము ఒకటి, వారితో కూర్చుని భోజనము చేసినందున మరియొక సంతోషము. క్రీస్తు ప్రభువు మనకు రొట్టె, మనకు ద్రాక్షారసము వడ్డించినారు. ఆయన 5వేల మందికి వడ్డించలేదు. శిష్యులు వడ్డించినారు. సంస్కారములో వస్తువులు మనవి. వడ్డన ప్రభువుది గనుక ప్రభువు వడ్డించుచున్నాడనే సంతోషము మనకుండును. ఇంటిలోని అన్నము, పొలములోని పంటను చూచి తండ్రి జ్ఞాపకము వచ్చును. రాత్రి భోజనములో వడ్డించు యేసుప్రభువు జ్ఞాపకముంచుకొనవలెను. కొందరు విధ్యార్థులు ప్రార్ధన చేయుదురు. ఏమని? ప్రభువా! శరీరమునకు ఆహారమిచ్చినట్లు ఆత్మకుకూడ ఆహారమిమ్ము అని. వారి తలంపులో ప్రభువు భోజనము లేకపోయినా దానికి సంబంధించిన తలంపు కలదు.

ఈ రొట్టె ద్రాక్షారసము తీసికొనునప్పుడు ప్రభువు శరీరమును, రక్తమును జ్ఞాపకము చేయును. ఈ భోజనము అనగా ప్రభువు యొక్క శరీర భోజనము, మన ఇంటిలోని భోజనమును మించినది. ఒక భోజనము మరియొక భోజనమును జ్ఞాపకముచేయును. ఒక భోజనమును మించిన భోజనము మరియొకటి. ఒకదానికంటె ఒకటి ఎక్కువ. పంటకన్న భోజనము ఎక్కువ. ఆ భోజనముకన్న రొట్టె, ద్రాక్షారసము ఎక్కువ. వీటికన్న ప్రభువుయొక్క శరీరము రక్తము ఎక్కువ. శాపము ఏది? నేల శపింపబడ్డది, శపింపబడిన నేలమీద రక్షకుడు నిలువబడి శాపమునకు లోబడి 11మంది శిష్యులకు భోజనము శపింపబడిన నేలమీద వడ్డించెను. శాపము ఏది? మంచి మనస్సుతో పుచ్చుకొనిన శాపములేదు. ప్రసవవేదన శాపము, బిడ్డ పుట్టగానే చెంతనే దీవెన. పొలములో చెమట, కష్టము, శాపము. దానిచెంతనే పంట, దీవెనకాదా! శాపము ఏది? దీవెనలే నిండి పొర్లుచున్నవి. అయితే ఎన్నిమార్లు సంస్కారములో ప్రభువుయొక్క శరీర రక్తములు తీసికొన్నను వ్యాధులు, కష్టములు, చిక్కులు ఉంటూనేయుండును. అయినను సంతోషము, కృతజ్ఞతకూడ ఉండును. అయితే ఇంకొక కాలము రావలెను. పాపములో పడని కాలము, శాపము పేరుకైనను లేనికాలము, మరణములేని కాలము రావలెను. అప్పుడు ఒక విందు ఉండును. అప్పుడు ఆ శాపము పోయి, దీవెన ఉండవలెను. అది పరలోకములో జరుగును. క్రీస్తుప్రభువు అక్కడివిందు.


ఆయన లక్షణములు గుణములు. ఆయన కళ విందుగా ఆచరింతుము. ఆయన జీవము విందు, అదే రక్తము. శాశ్వతకాలము అక్కడివిందు. ఆయన లక్షణములు గుణములు. ఆయన కళ విందుగా ఆచరింతుము. ఆయన జీవము విందు. అదే రక్తము. శాశ్వతకాలము పుచ్చుకొందుము. ఇక్కడ పుచ్చుకొనుటకంటె పరలోకములో పుచ్చుకొనుట ఇంకా ఎక్కువ. ఇక్కడ తీసికొనుటలో ప్రభువుయొక్క శరీర రక్తములు తక్కువకాదు. మనము పుచ్చుకొనుట, అంగీకరించుట తక్కువ. అక్కడ తీసికొనకపోవుట, అంగీకరించకపోవుట ఉండదు. గనుక పరలోకములో ఎక్కువ. అనేకులు క్రీస్తుయొక్క శరీర రక్తములు తీసికొనుచుండగా బలహీనత ఎందుకు ఉండవలెనను చున్నారు. ఆయనలో లోపములేదు. మనము అంగీకరించుటలో, మనము నమ్ముటలో, మనము జ్ఞాపకము చేసికొనుటలో లోపమున్నది. గనుక బలహీనతకూడ ఈలోకములో గలదు. ఆ లోకములో ఏ బలహీనత ఉండదు. మనము అంగీకరించుట, తీసికొనుట, అనుభవించుట, శాశ్వతకాలముండును.


పొలములోని ఆహారపదార్ధములకన్న ఇంటిలోని ఆహారము ఎక్కువ, ఇంటిలోని ఆహారముకన్న సంస్కార భోజనము అనగా ప్రభువు శరీరరక్తముల భోజనము ఎక్కువ. ఈ లోకములో ఈ విందుకన్న పరలోకపు విందు ఇంకా ఎక్కువ. గనుక సంస్కార భోజనము అజాగ్రత్తగా, నిర్లక్ష్యముగా కాక సిద్ధపడి సంతోషముతో పుచ్చుకొనవలయును. విందుకు పోవువారు స్నానముచేసి వస్త్రము ధరించి సంతోషముతో భుజింతురు. ఇప్పుడుకూడ దోషములేకుండా శుభ్రముగానుండి నీతి వస్త్రము ధరించి, సంతోషముతో పుచ్చుకొనండి.