క్రమకర్త: ఫాదర్. ముంగమూరి దేవదాసు

1. సాతాను శ్వాస

---

ప్రియులారా! మానవ సంతతి అంతటికి ఆదాము, హవ్వ అనువారే మొదటి తల్లిదండ్రులు. పొడపాము మన కాలిబొటన వ్రేలిమీద ఊదిన యెడల, ఆ విషము కాలంతటికి ఎక్కును. అలాగే సాతాను అను ఆది సర్పము, మన తల్లిని మోసపుచ్చుటవలన తన విషము ఆమె చెవిలోనికి ఊదెను. అది నేటివరకు అందరిలోనికి వచ్చియున్నది. అందుచేతనే నరులకు పాపాలోచనలు వచ్చుచున్నవి. ఆది దంపతులు దైవాజ్ఞను మారినందువల్ల ఆరు దుష్ట ఫలితములు కలిగెను.

• 1) భార్య పాపముచేసి, అది తన భర్తకు అంటించెను.


• 2) దేవుడు తమ దిగంబరత్వము చూచునని వారు సిగ్గుపడిరి గనుకనే ఆకులను వస్త్రములుగా వాడుకొనిరి.


• 3) దేవుడు శిక్షించునని భయపడిరి.


• 4) ఒకరిమీద ఒకరు చాడీ చెప్పిరి.


• 5) దేవుడు మమ్మును క్షమించునని ఆయన కటాక్షముమీద ఆధారపడక, చెట్టుమీద ఆధారపడి దాని చాటున దాగిరి. కాపాడువాడు దేవుడేగాని చెట్టు కాదుగదా!


• 6) "నాతో నుండుటకు నీవు నాకిచ్చిన ఈ స్త్రీయే, ఆ వృక్ష ఫలములు కోసి నాకియ్యగా నేను తింటిని" అని పురుషుడు దేవునితో చెప్పెను.
  పురుషుడు తన తప్పును ఒప్పుకొన్నాడుగాని నీవు నాకిచ్చిన స్త్రీ అనుట వలన దేవుని మీద నేరము మోపుచున్నాడు.
  పురుషుడు, స్త్రీ మీదను, దేవునిమీదను అనగా ఇద్దరి మీదను నేరము మోపెను. స్త్రీ కూడ తన తప్పు ఒప్పుకొనెను గాని సర్పముమీద నేరము మోపెను.
  సర్పముమీద నేరము మోపుట సబబుగానే యున్నది, గాని దేవుని మీద నేరము మోపుట గొప్ప పాపమైయున్నది. దేవుడు పురుషునికి స్త్రీని నిచ్చుట నేరమైనదా? ఇదేమి చిత్రము! పాపము చేయించుటకు దేవుడు స్త్రీని ఇచ్చెనా? సహాయము చేయుటకే ఇచ్చెను.

పాపఫలితములు వరుసగా చెప్పుచున్నాను: అంటించుట, దిగంబరత్వము, భయము, చాడ, వృక్షము నాశ్రయించుట, దేవునిపై నేరము మోవుట, ఈ ఆరును నేటివరకు మనుష్యులందరిలోనికి వచ్చియున్నవి. క్రీస్తుప్రభువు సిలువ మ్రానుమీద, మన పాపములను మనమీద లేకుండ తనమీద వేసికొనెను. అయినను మనము వాటిని జ్ఞాపకము చేసికొనుటవలన, వాటిని తెచ్చిపెట్టుకొను చున్నాము. భయపడుటవలన వాటిని తెచ్చి పెట్టుకొనుచున్నాము.

• 1) మనలో పాపములుండుట నేరమేగాని అది ఇతరులకు అంటించుట మరింత గొప్ప నేరము.


• 2) మనము సిగ్గుపడుట పాపమువలననే కలిగినది. వారు ఆకులను బట్టలుగా వాడుకొన్నారు. ఇవి పాపమును కప్పివేయుటకు లేక పరిహరించు కొనుటకు మానవులు చేయు స్వంత క్రియలకు గుర్తులైయున్నవి. స్వంత క్రియలవలన మనకు మేలుకలుగదు గాని, ప్రభువు మన నిమిత్తమై చేసిన క్రియలవలన మనకు మేలు కలుగును. "మన నీతిక్రియలు మాసిన గుడ్డలవలె ఉన్నవని" యెషయా చెప్పుచున్నాడు.


• 3) తమ్మును ఎవరును గద్దింపకముందే, పాపము చేయువారు భయపడుదురు. వారి మనస్సాక్షియే వారిని గద్దించును.


• 4) మనుష్యులు అభివృద్ధిలోనికి రాకపోవుటకు, భయమే కారణమని కొందరు శాస్త్రజ్ఞులు చెప్పుచున్నారు.


• 5) మనుష్యులు నేరము చేసినప్పుడు "తమది అంత గొప్పనేరము కాదు అనియు, ఇతరులది గొప్ప నేరమనియు బుజువు పరచుటకై, ఇతరులమీద నేరము మోపుచున్నారు".


• 6) కష్టకాలమందు దేవుని ఆశ్రయించుట వలన ఆ కష్టము తీరును. మరియు భయము, సిగ్గు పోవును. గాని చెట్టును ఆశ్రయించుట వలన అవి పోవుగదా! మొదట దేవుని ఆశ్రయించుట మాని, మనుష్యులను మరియు వస్తువులను ఆశ్రయించుటవలన మేలు కలుగదు.


• 7) నేరము చేసినవాడు మానవుడు, దానికి కారకుడును అతడే. పాపమునకు కారకుడు కానటువంటి దేవునిమీద నేరము మోపుట దైవ ద్రోహమై యున్నది. అన్ని పాపములు ఎప్పట్టికైనా వదలిపోవచ్చును గాని నైజపాపము వదలిపెట్టదు. "పుండు మానినను మచ్చమానదు" అను ఒక లోకోక్తి కలదు.