లెంటులోని ముప్పది ఒకటవ దినము - బుధవారము

రోమా 8:35-39; గలతీ 2:20.

ప్రార్ధన:- తండ్రీ! నా నిమిత్తమై శ్రమపడుచున్న తండ్రీ! నను చూచుచూ శ్రమను అనుభవించిన తండ్రీ! నా మేలుకొరకై నీ ప్రాణము పోతున్నంతగా రక్తము ధారపోసిన తండ్రీ! నీకే ఆగని వందనములు, తరుగని స్తోత్రములు. పాపముతో కప్పివేయబడిన ఈ మానవులను నీ ప్రేమతో వెలికితీసి, నీ రూపములోనికి మార్చుకొని మురియుచున్న తండ్రీ! నీ సిలువ పై నీవు కనపర్చిన ప్రేమను మేము గ్రహించుటకు, అనుభవించుటకు ఇతరులకు అందించుటకు నేడు మాతో మాట్లడుమని ప్రేమనాధుడైన యేసునామమున అడుగుచున్నాము. ఆమేన్.

ప్రభువు ఈ లోకములో 33½ సం||లు జీవించినపుడు సుఖమనుభవించినాడా? కష్టము, శ్రమ అనుభవించినాడా? ప్రభువు ఎప్పుడైనా సంతోషమనుభవించెనా? సిలువమీద నున్నప్పుడు సంతోషించెనా? సంతోషించెను. దొంగ మారినప్పుడు, అత్తరు పూసిన స్త్రీ అభిషేకించినపుడు. సంతోషమనుభవించెను. యేసుప్రభువు భూమిమీద సుఖము, కష్టము అనుభవించినాడు గనుక సంఘము కూడ వాటిని అనుభవించవలెను. నేడు సంఘము సుఖమనుభవించుచున్నది గాని ఎప్పుడు కష్టము అనుభవించుచున్నది? సంఘము శ్రమలను అనుభవించకపోతే ప్రభువుతో సమానముకాదు. ఇప్పుడు సంఘమునకు ఎగుడు దిగుడులు ఉన్నవి గాని సంఘము పరలోకమునకు వెళ్ళినప్పుడు ప్రభువుతో సమానముగా ఉండును. ప్రభువు సంఘమును తీసికొని వెళ్లవలసినదిగాని, శ్రమ అనుభవించుమని చెప్పి, నేను వచ్చి తీసికొని వెళ్లెదననెను. ప్రభువు శ్రమపడి పైకి వెళ్లెను. మనము శ్రమ అనుభవించకపోతే ప్రభువుతో సమాన అంతస్ధు లేదు అనగా ఆయనవలె పైకి వెళ్ళలేము. ప్రభువు - పాపము, శిక్ష, రోగము, సిలువ, మరణమును అనుభవించెను. మనమీద అవి లేవు అనెను. అయిననూ అవి మనమీద ఎందుకున్నవి? మన వంతు మనము అనుభవించవలెను గనుక. ప్రభువు, సంఘము సమానముగా ఉన్నారు. విశ్వాసి శ్రమ అనుభవిస్తే క్రమశిక్షణ, కొత్త పాఠము నేర్చుకొనును. దీనివలన 'గొప్ప ఉపకారము చేయుటకు ఈ శ్రమ వచ్చెను' అని విశ్వాసి అనును. అవిశ్వాసి పాపము, ప్రభువు మోసినను' నాకు తీసివేయలేదు, కష్టమౌచున్నాదనును'. విశ్వాసి కొన్ని విషయములలో అవిశ్వాసపడును. తుదకు విశ్వాసము పూర్తియగును. పొందబోవు మహిమ ఎదుట ఈ శ్రమలు ఎన్న తగినవి కాదు అని పౌలు వ్రాసెను. మన యెదుట ఉన్న మహిమ ఆకాశమంత - శ్రమ చోడిగింజంత ! ప్రభువు పొందిన ఆ ఏడు అవస్ధలు సంఘమునకున్నవి.

ఆత్మ జీవనము: సంఘముయొక్క అవస్ధ.

• 1.ప్రవచన శ్రమ:- బాప్తిస్మము పొందని వారి యొద్దకు వెళ్లి; రండి! కార్లు, ధనము అన్నీ మీవే అంటే వచ్చెదరు. అయితే క్రీస్తు మతములోనికి వచ్చినవారికి అన్ని శ్రమలే అని చెప్పవలెను. క్రీస్తు మతములోనికి రాగా పాప శోధనలు, కష్టము ఎక్కువగును. ప్రభువు చెప్పినది ఏమనగా, 'శత్రువులు పట్టుకొని చంపుదురనెను'. అట్లే సంఘమునకు జరుగును. నన్ను వెంబడించువాడు సిలువను ఎత్తుకొనవలెననెను. 'అవిశ్వాసులు కష్టములలో మునిగిపోతారు, విశ్వాసులు తేలుదురు అని మనలను గురించి గ్రంధము ప్రవచించుచున్నది.
• 2. ప్రార్ధన:- కష్టములలో సువార్తకు వెళ్ళమన్నప్పుడు విశ్వాసులు ప్రార్ధనలో ఏద్చెదరు. ఇది ఒక రకమైన శ్రమ.
• 3. బంధించుట:- క్రైస్తవ విరోధులు మనలను బంధించి చిక్కులలో పెడతారు.
• 4. అన్యాయతీర్పు:- క్రైస్తవులు మంచి చేస్తే ఇతరులు చెడ్డదనుదురు. ఆలాగు అన్యాయపు తీర్పు తీర్చుదురు. భక్తి కలిగి ప్రకటించినను జీతము పుచ్చుకొని ప్రకటించుచున్నారందురు.
• 5. సిలువ మోత:- విశ్వాసులు జీవితకాలమంతా ఈ మోతను అనుభవింతురు. ప్రభువు మోయలేని ఈ భారము నాకు పెట్టినాడని అందురు.
• 6. చంపుట:- "ప్రభువు విశ్వాసులను చంపనిస్తాడా! ఆయన ఎక్కడికి వెళ్ళతాడు! వారు ఆయనను చంపలేదా! ఆయనను చంపకపోయినా వారు నన్ను చంపివేస్తునారు అని అనుచున్నారు కొందరు. ఇది ఒక రకమైన శ్రమ.
• 7. భూస్తాపన:- ఇదియుకూడ సంఘమునకు జరుగును. కాని అన్నిటిలో సంఘమునకు జయమే కలుగును. అన్నిటిలో జయము కలుగునని స్తుతిచేయవలెను.

ఈ శ్రమలు కలిగినప్పుడు అవిశ్వాసపడవద్దు. విశ్వాసులకు ఆహారము లేకుండునా? లేకుండును. ప్రభువు ఆహారలేమిని అనుభవించెను. ఆయనకు సిలువమీద నీళ్ళు దొరకలేదు. ప్రభువుకు వచ్చినవి అన్నియు సంఘమునకు వచ్చును. అన్ని కష్టములలో ప్రభువు ఉన్నాడు. ఈ ఏడు శ్రమలు మనకు కలిగినప్పుడు ప్రభువు ఉండును. ఈ ఏడు అవస్ధలు సంఘమునకు కలిగినప్పుడు ప్రభువు ఉండును. ఏందుచేత? 'ఏడు అవస్ధలు పడి సంపాదించిన ఈ సంఘమును ఎట్లు విడువను! 'అని ప్రభువు సంఘముతోనే ఉండును. విశ్వాసులు అన్ని అవస్ధలలో ప్రభువు ఉండును. యేసుప్రభువునకు వచ్చినవే సంఘమునకు వచ్చును. కాని ప్రభువు సహాయకారుగా ఉండును. విశ్వాసి అవస్ధలలో ప్రభువు ఉండకుండా ఉండడు. ఆయన సంఘమును విడిచిపెట్టి ఉండలేడు. ఈ విషయములు తలచి, స్తుతించవలెను. అప్పుడు శ్రమలు పూర్తిగా తీసివేయును. పూర్తిగా తోలగించును. ప్రభువా! ఇన్ని ప్రార్ధనలు చేసినను, నా కష్టములు తీసివేయవే ప్రభువా! అంటే, "మీరు శ్రమలకు భయపడకండి, నాకు భయపడండి. మిమ్మును రక్తముతో కొన్నది శ్రమలకు భయపడుటకు కాదు. నేనున్నాను, ఫర్వాలేదు" అనును. విశ్వాసికి పాపశోధన వచ్చునా? వచ్చును గాని వడలిపోకూడదు. శ్రమలలో మూల్గితే ప్రభువుకు శత్రువులగుదురు. 'ప్రభువా! ఈ వేళ మేలున్నది' అని శ్రమ దినమున అంటే ప్రభువుకు మిత్రులౌతారు. మీకు ఏది ఇష్టము? మీరు విసుగుకున్నను ప్రభువు ఏమీ అనడు. శ్రమ పెట్టినప్పుడే ఏమీ అనలేదు. విసుగుకుంటే విసుగుకొన్నవారికే శ్రమ కాని ప్రభువుకేమి కష్టము లేదు. ఆయన అన్ని జయించెను. 'నేను ప్రార్ధన చేయను' అని అనుకొంటే మనకే కీడు. కనుక శ్రమలలో ప్రభువును స్తుతించండి. ఇదే గొప్ప విషయము. మన శ్రమలలో ఆయన మనలను విడిచి వెళ్ళరు. మనము శ్రమ పడుచున్న కొలదీ, ఆయన ప్రేమ మన యెడల అధికమగుచుండును. ఈ పాప జీవుల యెడల దేవునికి ఉన్న ప్రేమను తెలియజేయుటకు ఒక ఉదాహరణ చెప్పుదును.

దృష్టాంతము:- ఒక మామిడి తోటలో కోతులు ఉన్నాయి. వాటిలో ఒక కోతి పిల్ల చనిపోతే దానిని తోటమాలి చూచి విచారించెను. కోతి తన పిల్లను ముద్దుపెట్టుకొనుచుండగా, తోటమాలి నీవు వెళ్ళిపో! పిల్ల చనిపోయినదని చెప్పి అదరిస్తే వెళ్ళలేదు. కర్రతో జడిపించగా పిల్ల జారిపడెను. తోటమాలి పిల్లను తీసివేసెను. కోతి పిల్లవైపు, కర్రవైపు చూచుచున్నది. తోటమాలి గొయ్యి తీసి పాతిపెట్టగా, కోతి దానిని (గొయ్యి) త్రవ్వబోయెను. తోటమాలి బెదిరించగా అక్కడక్కడ తిరుగుచుండెను. ఇతడు అవతలకు వెళ్ళగా కోతి త్రవ్వి తీసెను. మరలా తోటమాలి పాతిపెట్టగా, మరలా త్రవ్వి తీసి, ముద్దుపెట్టుకొనెను. తోటమాలి అది చూచి దేవుని ప్రేమ ఎంత గొప్ప ప్రేమ! ఈ కోతిలో ఇంత ప్రేమ పెట్టినాడని సంతోషించినాడు. తోటమాలి ఆ పిల్లను తీసి మరియొక చోట పాతిపెట్టెను.

• 1. మానవ దుస్ధితి - దైవ ప్రేమ:- మనిషి జీవితము జన్మము నుండి మరణము వరకు చూస్తే
  • 1) దేవుడంటే మానవునికి లెక్కలేని స్ధితి ఉన్నది గనుక దేవునికి మానవునిమీద కోపముండవలెను.
  • 2) వయస్సు ఎదిగిన కొలది, అనుభవము పొందిన కొలది, చదువుకొనే కొలది; తల్లిదండ్రులు, పెద్దలు అంటే లెక్కలేని వారిమీద దేవునుకి కోపముండవలెను. న్యాయ ప్రకారము మానవుని జీవితకాలమంతా అనేక పర్యాయములు అనేక పాపములు చేసినాడు. అందరిని ధిక్కరించి, శ్రమలు వచ్చిన మారక, పాపము చేసిన యెడల ఎంత కష్టముండవలెను! మనిషి రెండు భాగములు. చేయకూడనిది చేయుట, చేయవలసినది చేయకపోవుట.
    • (1)మంచి కార్యములు,
    • (2)చెడ్డ కార్యములు.
    మానవుడు ఇంకా పాపము చేస్తున్నాడు.
  దేవుడు ఇంకనూ కనికరించుచున్నాడు. ఎంత ప్రేమగల దేవుడు! దుర్జనుని ప్రేమించుట న్యాయమా? జీవిత కాలమంతా పాపియైన మానవుని అనంత పరిశుద్దుడు ప్రేమించుట న్యాయమా? సాధ్యమా? కోతి చనిపోయిన తన పిల్లను బయటకుతీసి, ముద్దాడుట న్యాయమా! సాధ్యమా! రేపు మురిగిపోయి కంపుకొట్టే దానిని ప్రేమించుట సాధ్యమా! వీలా? కోతి ప్రేమను తోటమాలి తరమగలడా? తోటమాలి కోతిని తరమగలడు గాని కోతి ప్రేమను తరమగలడా? ఆలాగే దేవుని న్యాయము, పరిశుద్ధత ఒప్పుకొనునా! కోతి పిల్ల శవములో ఏమైనా ప్రయోజనమున్నదా? ఎక్కడైనా ఒక మూలను ఆవగింజంత విలువైనా ఉంటే, కోతి త్రవ్వి తీసికొని వెళ్ళవలెను గాని ఏ ప్రయోజనము లేదు. అయినా గాని తీసికొని వెళ్ళుచున్నది. చావు కళ గల పిల్లను కోతి తీసెను. ఆలాగే నశించిపోయిన మానవుని విడిచివెళ్ళుటకు దేవుని పరిశుద్ధత, న్యాయము ఒప్పుకొనునా? తోటమాలి కోతినిచూచి 'దేవుడు ఎంత ప్రేమ పెట్టినాడు!' అనెను. నశించిన దానిని వెదకి రక్షించుటకు ప్రభువు వచ్చెను. ఒక వైధ్యుడు తల వెంట్రుకలలో జీవముంటే వచ్చి, బాగుచేస్తానన్నడు. కాని ప్రభువు నశించిన దానిని రక్షించుటకు వచ్చెను. పాపపు చావుగలవానిని ప్రేమించి రక్షించుట సాధ్యమా? న్యాయమా?


• 2. ఆయనను త్రాళ్ళతో బంధించుట :- యూదా గవర్నరుగారు - రాణువవారు వచ్చి ప్రభువును బంధించినట్లు ప్రజలకు తెల్పిరి. కాని ప్రభువు దృష్టికే ఇంకొకటి కనబడుచున్నది. మనిషియొక్క ఆత్మ బంధింపబడినది. పాపమువలన, పాపక్రియలవలన, పాపనైజమువలన, సైతాను, అతని దూతలవలన, మానవ ఆత్మ బంధింపబడెను. ఈలాగు సైతాను మనిషిని బంధించెను. ఏదైనా విడిచిపెట్టవచ్చును గాని పాపనైజము విడిచిపెట్టదు గాన ప్రభువు ఇన్ని బంధకములు గల మనిషిని రక్షించుటకు వచ్చెను. మనిషి బంధకములను తనపై వేసికొనెను. ఒక కుర్రవాడు నూతిలో పడెను. అప్పుడే జమిందారు ఆ వైపుగా వెళ్ళుచున్నాడు. అప్పుడా పెద్దమనిషి- అబ్బాయ్! నిన్ను రక్షిస్తానని అనునా! ఆలాగు అంటే ఉపయోగముండదు కానీ వెంటనే అందులో దుమకవలెను. ఆలాగు దూకినపుడు మట్టి అంటుకొనును, దెబ్బలు తగులును. అట్లే ప్రభువును కూడా పాపశిక్ష బంధకములు బంధించెను. ఈ శ్రమలు ఆయనకు కష్టమేగాని, ప్రభువు మానవునికున్న బంధకములు విడిపించుటకు వచ్చెను. మానవుడు పైనున్న వాటిద్వారా బంధింపబడెను. ఇవన్నీ విడిచినా నైజము విడువని, మారనిమనుష్యుని రక్షించుటకు ఎందుకు ప్రభువు వచ్చెను? ఆయన ప్రేమ, దయ. అంతేకాక, మానవుడు చనిపోయినందుచేతను ఆయన వచ్చెను. ఇవియు కాదుగాని నశించిన వానిలో ఏదోయొక విలువ ఉన్నది. కనుక ప్రభువు అది చూచి లోకమునకు రావలసి వచ్చెను. అంత విలువైనది కాకపోతే ప్రభువు బంధకములో ఉండునా? నశించిన దానిలో విలువ ఉన్నది కనుక ప్రభువు విడువలేదు. ఆత్మలో విలువ ఉన్నది. పనికిరాని ఈ తనువు ఎందుకు? ఇది ప్రభువునకు కావలెనా? 'తనువు నాదిదిగో...... ప్రతిష్టించుమీ'!


• 3. న్యాయసభ:- తీర్పు శిక్ష విధించుట, బహిరంగ కధ. ప్రభువు కనబడే కధ ఏదనగా, పాపి లోకాధికారుల వద్దకు వెళ్ళుట. అయితే పాపి వారి వద్దకు కాదుగాని ప్రభువువద్దకు వెళ్ళవలెను. 'ప్రభువా ప్రవచింపలేదా! దయ్యములను వెళ్ళగొట్టలేదా'! అని వారు అనినపుడు- 'మీరెవరో ఎరుగను' అని ఆయన అన్నారుకదా! వారినే ఎరగనన్నప్పుడు వారి కార్యములు ఎరుగునా? మనుష్యులు ఏ పాపము చేయకుండా ఉన్నప్పటికిని, సొంత క్రియలు ఎన్ని చేసినను, మానవుని జీవితము పాపజీవితము, జన్మము పాప జన్మము, ఉనికి పాపపు ఉనికి కనుక ఎన్ని మంచి పనులు చెసినను, మానవునికి రక్షణలేదు. పాపి అత్మ ప్రభువుయొద్ద చేతులు కట్టివేయబడియున్నది. కనుక వానిని విడిపించుటకు ప్రభువు బంధింపబడెను. విలువలేని పాపి కోసరము ఆయన బంధకములు, తీర్పు తనపై వేసికొని, మనిషికి రావలసిన బంధకములు, నిత్య తీర్పులు రాకుండా చేసెను. ఇక్కడున్న ముఖ్యాంశము ఏదనగా, యేసు ప్రభువు దృష్టిలో మానవుని ఆత్మ విలువగలది కాకపోతే ప్రభువు ఇన్ని పనులు ఏలాగు చేయును!
• 
  
• 4. సిలువ మోత:- ప్రభువు పైన పెట్టబడిన కర్ర సిలువ, అందువలన ఆయన తూలిపోవుట, తదుపరి విజ్ఞాపన చేయుట వారికి కనబడుచున్నది కాని ప్రభువుకు ఇంకొకటి కనబడుచున్నది. మానవునికి తీర్పు విధించిన తరువాత, మానవుడు బ్రతికినంత కాలము ఆ భారము మోయవలసినదే. సిలువ భారము మనిషిని క్రిందికి అణచివేస్తుంది, లేవనీయదు. బంధకము, తీర్పు మానవుని చంపవు గాని సిలువ భారము మానవుని క్రుంగజేయునుగాన సిలువ కనబడును. మానవుడు సిలువ దగ్గరకే వెళ్ళుచున్నాడు. సిలువ ఎత్తినప్పుడు మరణమే. ఇక విడుదల దారి కనబడకున్నది. మనిషికి చింతలు, భయములు, అనుమానములు, అవిశ్వాసములు కలిగి ఇవన్నీ అణచివేయుచున్నవి. ఇవి మాత్రమే గాక నిరాశ మనిషిని అణచివేయును. ఇది వచ్చిన తరువాత ఇక ఏమీ మనిషికి రావు. ఆఖరున మనిషిని ఇన్ని సిలువ భారములు అణచివేయుచున్నవి. యేసుప్రభువుకు ఇవి కలిగినా నలగలేదు. ఈ సిలువే ఆయనకు కావలెను. యేసుప్రభువు మోయుచున్న సిలువ రెండు కర్రలతో చేయబడెను గాని మానవుడు మోసే సిలువ అవిశ్వాసము, చింత, భయము, నిరాశ అను కర్రలు గలదై యున్నది. ఆ సిలువచేత మానవులు కృంగిపోతున్నారు. అనిశ్చయము, అనుమానములతో కృంగిపోతున్నారు. కాని ప్రభువు ఈలాటి మానవుని గురించి విచారించక, వీరి ఆత్మను విడువనని తానే శ్రమలనుభవించెను. మనిషి ఎంత విలువైవాడు కాకపోతే ప్రభువు మానవుని కోసరము చనిపోవును! కాసీము(దగ్గు) చేత మంచము ఎక్కినవానిని చూడలేదా! సిలువకాదా! తోటమాలికి చనిపోయిన కోతిపిల్ల మంచిది కాదు. గాని కోతికి తనపిల్ల విలువ తెలుసును గనుక వచ్చెను. మానవుని విలువ తెలిసినవాడు ప్రభువు తప్ప మరి ఎవరు.


• 5. సిలువ వేయుట:- కొందరు- 'ప్రభువు చనిపోలేదు గనుక బ్రతికి వచ్చెను' అని అనుచున్నారు. ప్రభువు చావు మాయమైతే ఆయన పొందిన తీర్పు, శిక్ష, శ్రమలు అన్నీ మాయ కావలెను. అవి మాయకాదు గాన ఆయన మరణము మాయకాదు. మనుష్యులకు ప్రభువు శరీరమరణము మాత్రమే కనబడుచున్నది. ఆత్మ శరీరములో నుండి వేరైనప్పుడు అది శరీరమరణము. దేవునినుండి పాపి వేరైనపుడు అది ఆత్మమరణము. నరకము రెండవ మరణము. శరీర మరణము మనకు ప్రారంభమైనదా? అయినది. ఆత్మ మరణముకూడ ప్రారంభమైనది. జబ్బు, పాపమువలన ఈ రెండు మరణములు ప్రారంభమైనవి. పూర్తిగా నశించిపోయిన ఆత్మను రక్షించుటకు ఆయన మరణము పొందెను. మరణమైన మనుష్యులలో విలువ ఉన్నది గాన ప్రభువు మరణమాయెను. మనుషి చనిపోయే మంచముమీద ఉండగా, పిల్లవాడిని చూసేవరకు బ్రతుకుదురని అనుకొందురు. పెట్టెలో పెట్టినా అనుకొందురు. అయితే, సమాధిలో పెడితే అనుకొనరు.


• 6. సమాధి:- శిష్యులు, ఆ కాలములో భక్తిపరులందరూ- 'యేసుప్రభువు లోకులను ఉద్దరిస్తారని అనుకొంటిమి గాని లాభములేదు' అని సమాధి చేయబడుట చూచి అనుకొన్నారు. 70మంది, 12మంది శిష్యులు, ప్రజలు మొదలైన వారికికూడ ఈ తలంపే ఉన్నది. ఆయన యూదా జనాంగమును ఉద్దరించునని వారు అనుకొన్నారు గాని సమాధిలో వారి ఆశ అవిరైపోయినది. ఒకవేళ ప్రాణము వచ్చినా, రాతి సమాధి కనుక ఆయన మరలా చనిపోవును. ఎమ్మయి శిష్యులైన క్లెయోపా, లూకాల మాదిరి మిగిలిన యూదులలో ఈ ఆలోచనే ఉన్నది. అందుకే ప్రభువు వారిని గద్దించెను. మోషే మొదలు ప్రవక్తల వరకు ఉన్న చిట్టా విప్పెను. పాపముచేయ మొదలుపెట్టి, పూర్తిగా నశించి పోయిన వానిమీద సహా ప్రభువుయొక్క ఆశ పోలేదు. మానవుని చేసి ఆ మానవునిలో తన ఆత్మ పోసిన ఆయన విడుచునా? ఆయన విడువడు గాని మనిషే ఆయనను విడుచుచున్నాడు. మనిషి నశించుట దేవునికి ఇష్టములేదు కాని మనిషికి ఇష్టమే. ఒక మిషనరీ కలరా వచ్చి చనిపోవుచున్నాడు. ఒక ఉపాధ్యాయుడు వచ్చి, నాటు మందు వేస్తాననగా దొరసాని వేయవద్దనెను. ఓ పాపి! నీవు తప్పుకోమనెను.

అలాగే దేవుడు- నిన్ను రక్షిస్తానంటే, మానవుడు వద్దు అనుచున్నాడు. చివరి గడియవరకు ప్రభువు మనిషి ఆత్మను విడిచి పెట్టడు. లాభము లేకపోయినా ప్రయత్నించుచూనే ఉండును. మనిషి దృష్టి, మనిషి విలువ, మనిషికి అక్కరలేదు గాని దేవుని దృష్టికి మాత్రము మనిషిని రక్షించుటే. 'నన్ను వెంబడించుడి' అని యేసు ప్రభువు శిష్యులతో అన్నారు. నేడును యేసుప్రభువు 'పాపి నన్ను వెంబడించు మనుచుండెను. పాపి బంధకములు, తీర్పు, మరణములో ఉండగా ప్రభువు పాపివద్దకు వెళ్లెను. కోతిపిల్ల శవము తల్లిని పిలువలేదుగాని కోతి తనంతట తానే వెళ్లెను. యేసుప్రభువునకు కూడ ఆలాగు మనిషి కోసము వెళ్ళినది నిజము. నశించిపోయిన మనిషి వద్దకు వెళ్ళి రక్షించినది నిజము. పాపికూడ యేసుప్రభువు తనవద్దకు వచ్చెనని సంతోషించుచున్నాడు గనుక యేసుప్రభువు - 'పాపీ! నీవు ఊరుకో! నేను నిన్ను రక్షిస్తాను' అనుచున్నారు. ఇది దేవుని అనంత ప్రేమయై ఉన్నది. గనుకనే నశించిపోయిన మానవుని శరీరాత్మలను వెదకి రక్షించెను, తన తనువును సిలువపై చాలించెను.

అట్టి నిండైన దేవుని ప్రేమ ఈ శ్రమకాలమంతయు మిమ్ములను ఆవరించుకొని, ఆయన అనంత ప్రేమలో ఓలలాడించును గాక. ఆమేన్.

కీర్తన: "తనువు బలిపెట్టెను మా యన్న - తప్పుల్విడగొట్టెను మా తండ్రి = మనసులో సాక్ష్యమిట్లున్న - మనుజు లెట్లన్నను మాకేమి" ||యోహోవా||