స్వార్పణ



పైనున్న గాలి, ఎండ, వర్షము; క్రింద ఉన్న భూమి, ధనము, పిల్లలు; ఇంట్లో ఉన్నవి; ఒంట్లో ఉన్న ప్రాణము; అన్నియు దేవునికి అర్పించవచ్చును గాని ఆత్మ ఒక్కటే, మనిషి దేవునికి అర్పించలేడు. ఆత్మ అనగా మనిషి తనయొక్క ఇష్టమును దేవునికి అర్పించలేడు, ఆలాగు అర్పించగలిగిన యెడల అది స్వార్పణ.


స్వార్పణ పాఠము:- భూమి, జనము, ధనము, ఎండ, గాలి, వాన, ఇంట్లోని సామాను, శరీరము, ప్రాణము ఇంకా ఏమేమి ఉన్నాయో, అవి అన్నియు దేవునికి అర్పించుటకు నరుడు ఒప్పుకొనవచ్చును. అయితే ఇది స్వార్పణ కాదు. ఆత్మను అనగా హృదయమును, అనగా స్వంత ఇష్టమును అర్పించుట స్వార్పణ అనబడును. శరీరము కాల్చబడుటకు ఇచ్చినను, ప్రేమలేనివాడవైతే ప్రయోజనము లేదని 1కొరింథి 18వ అధ్యాయములో ఉన్న సంగతిని బట్టి చూడగా - అర్పణము, స్వార్పణము కలవు అని బోధపడుచున్నది. అనగా అర్పణ వేరు, స్వార్పణ వేరని తెలియుచున్నది. "వీరు ఎక్కువ ధనము ఇచ్చినవారు", అని ప్రభువు ధనవంతుల కానుకలను మెచ్చుకొనలేదు. ఆయన కేవలము స్వార్పణనే లక్ష్య పెట్టెను. దీనికి సంబంధించి సంఘ చరిత్రలో అనేక కథలు ఉన్నవి.


మొదటి కథ: - ప్రారంభ హతసాక్షులను చూచి, కొందరు హత సాక్ష్యమునకు ఒప్పుకొనిరి. పైన ఉదహరించిన అర్పణములు, వారు ఇష్టముతోనే వేసియుందురు. అయితే స్వార్పణ అనునది వేరొకటి కలదు. అది ఏదై యుండును? అర్పణలో మనుష్యుడు తన లాభమును కోరుట కలదు. అందుచేత వానికి రాణింపులేదు. అర్పణములో లాభము ఏదనగా కీర్తి కోరుట. ఉపకారము (మేలు) కల్గుననే ఒక తప్పు అభిప్రాయము కల్గియుందుటవల్ల కూడ అర్భణములిచ్చుట జరుగును. గనుక ఇదికూడా స్వార్పణ కాదు. ఒకరు తన ఆత్మీయ మేలు నిమిత్తము నిద్రమాని రాత్రింబగళ్ళు, మోకాళ్ళమీద ప్రార్ధనలో గడుపవచ్చును. అయితే ఇదియు స్వార్భణ కాదు. మరియొకరు ఆదికాండము మొదలు ప్రకటన వరకు కంఠత చేసి, వాక్యమును బాగా అర్ధము చేసికొనే వాక్యభాగ్యము కల్గియుందురు. ఇందువల్ల జ్ఞానము కల్గుననే తృప్తి వారి ఉద్దేశమై యున్నది. ఇదియు స్వార్పణలో చేరకపోయి యుండవచ్చును. మరియొకరు సుఖ సంతోషమును చూడక, జీతనాతములు లెక్కచేయక, మనుష్యుల నిందలు నిర్లక్షపెట్టి, శక్తి వంచనలేక సువార్త పని చేయుదురు, గొప్ప బోధకులమని పేరు పొందుదురు. సువార్త నిమిత్తము అంతయు విసర్జింతురు. దీనినికూడా స్వార్పణలో చేర్చకపోవచ్చును.

స్వార్పణ: స్వార్పణ ప్రార్ధన: ప్రార్ధన వినకపోవుటకు కారణములు :